مسعودمعلمی ساقیاgo

خدا در شعر فارسی - رضی الدین آرتیمانی
الهی به مستان میخانه ات
به عقل آفرینان دیوانه ات
به میخانه وحدتم راه ده
دل زنده و جان آگاه ده
میی ده كه چون ریزیش در سبو
بر آرد سبو از دل آوز هو
از آن می كه در دل چو منزل كند
بدن را فروزان تر از دل كند
از آن می كه چون چشمت افتد بر آن
توانی در آن دید حق را عیان
از آن می كه گر عكسش افتد به باغ
كند غنچه را گوهر شب چراغ
از آن می که گر عکسش افتد بجان
توانی بجان دید حق را عیان
از آن می که گر شب ببیند بخواب
چو روز از دلش سر