تشنه ی باده ی لب هات شدم
شب نشینِ تو و پیمانه ی تو
کاش میشد که سحرگاه نبود
انتهای شبِ مستانه ی تو
کاش در میکده چشمانت
جای تنها منِ عاشق باشد
کاشکی کلبه ی درویشی دل
به قدمگاهِ تو لایق باشد
به تماشای تو دلبسته شدم
به نگاه و نفس و بوسه ی تو
ساقیِ می زده شیرین سخنم
بی من و باده و پبمانه نرو
یک نگاهی به منِ غم زده کن
که چگونه تو خرابم کردی
منِ لب تشنه ی بی تابت را
اینچنین غرقِ سرابم کردی
به لبم مُهرِ لبانت بنشان
تا که از باده تو مست شوم
تا که شاید بشود با می و تو
با تبِ عشقِ تو هم دست شوم
به تماشای تو دلبسته شدم
به نگاه و نفس و بوسه ی تو
ساقیِ می زده شیرین سخنم
بی من و باده و پیمانه نرو
ترانه سرا : باربد هاشم پور
آهنگ ساز و خواننده : ناصر حیدری
تنظیم کننده : آرش آزاد
سال انتشار : 1396
بارگیری آهنگ
درباره این سایت