محل تبلیغات شما

اینجا کشور احساسه. کلا اینو خیلی زیاد شنیدیم که می گن شرقی ها احساساتی اند.


یک بار با یکی از اساتید بحث می کردیم، برگشت گفت: 

" آخه بچه ها شما کجای دنیا رو دیدین که سر چهار راه هایش، شعر بفروشند؟ از این قشنگ تر و مقدس تر داریم مگر؟"


دیشب یک منظره ای دیدم و دلم خواست استادم کنارم بود اون لحظه.

دوست داشتم با انگشتم  صحنه رو نشونش بدم و بهش بگم:

"موافقم استاد، می بینی؟ شما کجای دنیا رو دیدین که تو شب، سر چهار راه هایش، تار بفروشند؟ از این قشنگ تر و مقدس تر داریم مگر؟ از این غنی تر؟ احساساتی تر؟"


یک سری رفتار ها و فرهنگ ها هم هست، نمی گذاره ما پشتمون رو کنیم به این سرزمین.

من هر جای دنیا هم برم، نمی تونم خاطره ی پیرمرد تار فروش رو از ذهنم بیرون کنم. و نمی تونم مثلش رو پیدا کنم حتی.


سر چهار راه هاش. تار می فروشند.

تار می فروشند.

تار.

چه قدر قشنگ.


همین می تونه سوژه ی هزار تا مجله ی فرهنگ و هنر باشه. 

که زمانی در تاریخ جهان وجود داشت که مردم سرزمین ایران تا خرخره زیر لجن فرو رفته بودند، ولی بازم سر چهار راه هاشون تار می فروختند. تار با شعر.

تار با شعر

تار با شعر.




مشخصات

تبلیغات

محل تبلیغات شما

آخرین ارسال ها

محل تبلیغات شما محل تبلیغات شما

برترین جستجو ها

آخرین جستجو ها