ما در این مقاله ی علمی به بررسی پروتز های متحرک بر پایه ایمپلنت خواهیم پرداخت

در یک نوع از این اوردنچر ها با پایه ایمپلنت ،تمامی فشار های ناشی از جویدن به بافت های لثه وارد می شود

در این نوع تعداد پایه ایمپلنت حداقل است

افرادی با دندان مصنوعی کنار می آیند که معمولا قابلیت کنترل قدرت ماهیچه را دارند،که این به موفق بودن پروتز کمک می کند.

دنچر متحرک بر پایه ایمپلنت:

دندان مصنوعی متحرک بر روی ایمپلنت یک پروتز است که توسط بیمار قابل برداشتن است و توسط ایمپلنت ها نگهداری و حمایت می شود، هدف از برداشتن پروتز تمیز کردن ایمپلنت هاست. بیماران فاقد دندان معمولا در جستجوی دندانی هستند تا به شکل تدریجی از شل شدن دندان مصنوعی جلوگیری کنند، تا اینکه دندان های ثابت داشته باشند، این بیماران همواره از نقصان بافت های نرم و سخت رنج برده اند، درحالی که فوائد زیبایی لبه های آکریلیک این دندان ها در چهره بسیار نقش موثری را بازی می کند، پس تاثیرات زیبایی و حفظ چهره فرد در دندان گذاری مصنوعی بر روی ایمپلنت نسبت به پروتز ثابت از جمله مزیت های آن است.

پروتز نگهداری شده ترکیبی:

منظور از پروتز نگهداری شده ترکیبی در واقع طراحی است که از برجستگی آکریلیکی و پیچ و مهره در آن استفاده می شود،

در این روش از یک چهارچوب فی ساخته شده از تیتانیوم یا دیگر فات ارزشمند، و پروتز دندانی آکریلیکی برای ترمیم استفاده می شود، این پروتز توسط بیمار قابل برداشتن نیست، و صرفا توسط پزشکان با باز کردن پیچ قابل جابجایی است، از معایب طراحی آن سختی دسترسی برای تمیز کردن می باشد.

زیبایی کمتری نسبت به دندان مصنوعی متحرک بر روی ایمپلنت دارد.

علاوه بر این آسیب دیدگی دندان آکریلیکی حین عملکرد از دیگر معایب آن می باشد.

پروتز ثابت:

پروتز با ایمپلنت ثابت در کل قوس دندان ها معمولا در افرادی که دچارتحلیل شدید در ناحیه اسکلت استخوان صورت شده اند بسیار مشکل است.

در این موارد ممکن است امکان قرار دادن تعداد کافی ایمپلنت بر روی پروتز ثابت در فک فاقد دندان وجود داشته باشد.

ترمیم ثابت و ترکیبی توسط بیمار غیرقابل برداشتن هستند، دندان گذاری مصنوعی بر روی ایمپلنت قابل برداشتن و یک درمان بسیار موفق می باشد. این روش ماندگاری بیشتر، رضایت مشتری بالاتر،و درمان ساده تر و سریع تری نسبت به روش دیگر دارد. هزینه های اولیه کمتری نیز دارد و اجزای مختلفی برای تعمیر دارد.

اما مطالعات آزمایشگاهی نشان می دهد که در طولانی مدت نیازمند نگهداری بیشتر است. تعویض بعضی لایه ها برای جبران جمع شدگی استخوان در زیر ماده مخاطی به شکل دوره ای نیاز است، در غیر اینصورت اضافه بار ایمپلنت ها یا وسایل نگهداری رخ می دهد.

تقسیم بندی انواع دنچر بر روی ایمپلنت ها:

پشتیبانی بافت محور:

دندان گذاری مصنوعی بر روی ایمپلنت ها شامل دو اتصال جداگانه هستند، دندان مصنوعی اساساتحمل کننده بافت است. پایه دندان مصنوعی نیازمند بیشترین پوشش بافتی مثل دندان طبیعی است.هنگام غذا خوردن ، برآمدگی ها و لبه ها نیروهای جویدن را تحمل می کنند، در فک پایین حداقل ۲ و در بالاحداقل ۴ ایمپلنت شامل این نوع از دندان گذاری مصنوعی می شود، این روش بیشتر در مواردی که تحرک دندان مصنوعی حائز اهمیت است مفید می باشد. همچنین دندانپزشکان که نگهداری طولانی مدت را انجام می دهند می بایست تعویض لایه ها را به شکل دوره ای در دستور کار قرار دهند.

پشتیبانی بافت – ایمپلنت:

دو ایمپلنت و یک میله اتصال ارتجاعی نیاز است . این نوع از پروتز بیشتر نیازمند حمایت ایمپلنت است و معمولا شامل۳ ایمپلنت در فک پایین و ۴ تا در فک بالا می باشد.

پشتیبانی کامل ایمپلنت:

این روش نیازمند حداقل ۴

ایمپلنت در فک پایین و بین ۴ تا ۶ تا در فک بالا است. در این روش هنگام جویدن تمام نیروهای حاصله از طریق اتصالات به ایمپلنت ها متصل می شوند. نتیجه این اتفاقات این است که کمترین میزان پوشش بافتی و برآمدگی نیاز است.این نوع ایمپلنت مخصوص بیمارانی است که مشکلات عملکردی و درد در هنگام کار با یک دست دندان مصنوعی کامل را دارند. از جمله معایب آن، هزینه ی بالاتر آن بخاطر تعداد اجزا و ایمپلنت های آن است. علاوه بر این، حداقل نیاز به ۱۲ میلی متر فضا بین جفت شدن دندان می باشد تا چارچوب نگهدارنده در فضا جای بگیرد.

پشتیبانی و نگهداری دندان های مصنوعی:

قبل از تصمیم گیری برای انتخاب نوع نگهداری، نیازمند اطلاعات شخصی از فضای در دسترس عمودی هستیم. این فاصله در واقع فاصله ی اندازه گیری شده بین لبه بالایی و پایینی نصب شده است،این فاصله به پزشک اطلاع می دهد که چقدر فضابرای قرار دادن صفحه پایه پروتز وجود دارد و همچنین اتصالات مصرفی را نیز انتخاب کند.

اجزا مورد استفاده برای نگهداری دندان مصنوعی:

میله ها و گیره ها

داربست ها

سیلندرها یا چارچوب ها

آهنرباها

میله متحرک دندان مصنوعی این مزیت را دارد که یک پروتز متحرک را فراهم می کند .

در کنار پایداری و قدرت نگهداری پروتز ثابت داربست های اتصال سرامیکی، اتصالات کل سیستم ایمپلنت هستند، این اتصالات یک غلاف دارد که با آکریلیک متصل می شووند.

صفحه محل قرارگیری نیز معمولا از جنس آلیاژ تیتانیوم به همراه پوشش نیکل تیتانیوم است.