دو نفر تو نگاه من به موسیقی خیلی نقش داشتن

البته از نوع سنتی‌ 

یکی آقای حبیبیان و یکی یغما که تا بحال نه دیدمش نه شناختی دارم

فقط با یک موزیک های ملوی مقبول من 

کارای استاد شجریان رو تلفیق کرد 

یعنی یک میوه خیلی رسیده و خوشمزه رو برای کسی مثل من شست و گذاشت توی یک ظرف خوشگل 

خلاصه غذای روح ما هم اینروزا این‌است.

خواهم که بر رویت 

هر دم زنم بوسه.  

ترسم که مجنون کند بسی

حال هرکسی

چشم نرگست

جانانه جانانه . 

مستانه مستانه.